21 Νοεμβρίου και όπως κάθε χρόνο γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου η αλλιώς της Παναγίας της (Πολυσπορίτσας) Πολυσπορύτισσας όπως ονομάζ...
21 Νοεμβρίου και όπως κάθε χρόνο γιορτάζουμε τα Εισόδια της Θεοτόκου η αλλιώς της Παναγίας της (Πολυσπορίτσας) Πολυσπορύτισσας όπως ονομάζεται η γιορτή.
Η ονομασία έρχεται από πολύ παλια άγνωστη από πότε. Για τους απλούς ζευγάδες της περιοχής μας, συνδέεται με το καθιερωμένο έθιμο, να φτιάχνονται τη μέρα αυτή τα Πολυσπόρια.
Συνηθίζεται να βράζουν στα νοικοκυριά ανήμερα της πολυσπορίτσας όσπρια και δημητριακά μαζί (σιτάρι, καλαμπόκι, ρεβίθια, φασόλια, κουκιά, φακή κτλ).
Για την ακρίβεια η προετοιμασία άρχιζε την προηγούμενη μέρα. Την παραμονή λοιπόν της Πολυσπορίτσας έβαζαν ξεχωριστά το καλαμπόκι στο μούσκιο, γιατί είναι το σκληρότερο από τα όσπρια, άρα και δυσκολότερο στο βράσιμο. Το πρωί της Πολυσπορίτσας πολύ θαμπά το μουσκεμένο καλαμπόκι μαζί με όλα τα άλλα όσπρια και το σιτάρι τα έβραζαν σε τσουκάλι στη χόβολη.
Μόλις έπιαναν να χυλώσουν το άδειαζαν σε μεγαλύτερη τέντζερη γιατί με το χύλωμα αυγάτιζαν και ήθελαν μεγαλύτερο αγγείο για το τελικό βράσιμο. Έτσι με το πρωινό ξύπνημα οι νοικοκυρές κοίνωναν (μοίραζαν-σερβίριζαν) στα μέλη της οικογενείας που κάθονταν γύρω από την αναμμένη γωνιά (τζάκι),αχνιστά τα Πολυσπόρια, ενώ έξω συνήθως αυτή τη μέρα θέριζε το ψωφόκρυο.
Τα πιάτα γέμιζαν δεύτερη και τρίτη φορά. Μερικές νοικοκυρές για να κάνουν τα Πολυσπόρια πιο νόστιμα ανακάτευαν και λίγη σταφίδα, ζάχαρη και κανέλα. Και χωρίς αυτά πάλι τα Πολυσπορια ήταν απολαυστικά, έτσι που σε όλα τα σπίτια τα περίμεναν με λαχτάρα από μέρες.
Το έθιμο τηρείται και τώρα από πολλούς στα χωριά, και απ ότι γνωρίζω από μερικούς, ελάχιστους και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Όταν τη μέρα αυτή τυχαίνει να συναντιούνται στην οι παλιοί και κουβέντα στην κουβέντα αναθυμούνται τα παλιά, τους ακούς να λένε <<Νάχαμε λίγα Πολυσπόρια>>.
COMMENTS