Το χρησιμότερο και πολυτιμότερο κι αγιότερο από τα έπιπλα του σπιτιού ήταν η (κασέλα). Έπιπλο δεμένο με όνειρα και προσδοκίες, σχέδ...
Το χρησιμότερο και πολυτιμότερο κι αγιότερο από τα έπιπλα του σπιτιού
ήταν η (κασέλα).
Έπιπλο δεμένο με όνειρα και προσδοκίες, σχέδια
και επιθυμίες. Έκρυβε μέσα πολύτιμα οικογενειακά κειμήλια, αξιαγάπητα και
λατρευτά πράγματα.
Την έφερνε
μαζί της η Νύφη στο νέο της σπιτικό κι ήταν ο δεσμός της με το πατρικό της
σπίτι.
Ήταν έπιπλο που το έφτιαχνε ο μαραγκός μ΄όλη του
την τέχνη να το στολίσει και να το κεντήσει με ανάγλυφα σχέδια και να
ζωγραφίσει διάφορα λουλούδια και σχέδια άξια της τέχνης του και αρεστά στην κοπέλα.
Στο
γάμο όταν φόρτωναν τα προικιά, μόνο την κασέλα ονομάτιζαν στο τραγούδι,
που συνόδευε το φόρτωμα , <<φορτώνουν, ξεφορτώνουν, κασέλα μου
γραμμένη>>.
Έβαζαν μέσα της, ανάμεσα στα πράγματα, κλαδιά λεβάντας,δεντρολίβανου,δάφνης,βασιλικού και
την άνοιξη αμάραντο.
Το
φθινόπωρο έκρυβαν τα ρόδια και τα κυδώνια από τα μικρά παιδιά, να μην τα φάνε
όλα μια φορά και φύλαγαν ως πέρα την Άνοιξη.
Μετά το γάμο την τοποθετούσαν στο
καλό δωμάτιο και πάνω της τοποθετούσαν διπλωμένα με προσοχή όλα τα χοντρά τα
ρούχα, στρωσίδια,κουβέρτες, κυλίμια και
όλα μαζί αποτελούσαν το «γίκο» το ύψος του γίκου ήταν
το μέτρο της προίκας της νύφης και της νοικοκυροσύνης της.
COMMENTS