Το αρμάθιασμα του καπνού Ας πάμε πολλά καλοκαίρια πίσω που όλο το χωριά τέτοια εποχή Ιούλιος ήταν στο πόδι. Πριν καλά-καλά ξημερώσει...
Το αρμάθιασμα του καπνού
Πριν καλά-καλά ξημερώσει ετοίμαζαν τα ζώα για να ξεκινήσουν για το μάζεμα του καπνού.
Νύχτα ακόμα στο καπνοχώραφο και εκεί με το φως του φεγγαριού ή της λάμπας άρχιζε το μάζεμα του καπνού.
Μαζεύανε αγκαλιές και τις αφήνανε στα χεράμια Κάθε «χέρι» του καπνού και άλλη δυσκολία.Πρώτα το πατόφλο,μετά το μεσόφλο και το κορφόφλο βάσανο,τα χέρια να κολλάνε και να μην μπορείς να κάνεις δουλειά.
Όλα όμως έπρεπε να γίνονται γρήγορα γιατί μόλις έβγαινε ο ήλιος τα φύλλα μαραίνονταν και έπρεπε να έχουνε τελειώσει.
Φορτώνανε τα χεράμια στα ζώα και περπατώντας από πίσω τραβούσανε για το χωριό.
Ένα πρόχειρο πλύσιμο των χεριών με πράσινο σαπούνι για να φύγει η κόλλα, λίγο πρόχειρο φαγητό στα γρήγορα και στρώνονταν για ΑΡΜΑΘΙΑΣΜΑ ή ΜΠΙΛΟΝΙΑΣΜΑ.Φύλλο-φύλλο ως αργά το απόγευμα τραβούσε αυτή η διαδικασία με κάποια διαλείμματα για φαγητό και για μια φέτα καρπούζι να δροσιστούνε και όταν γέμιζε η βελόνα την αδειάζανε στο σπάγκο που είχανε δέσει στο πίσω μέρος της που είχε μια τρύπα.
Κι έτσι κάνανε τις ΑΡΜΑΘΕΣ.
Όταν γέμιζε ο σπάγκος δένανε στις δύο άκρες του τις αγκλίτσες.
Τα κοψίματα από την βελόνα ήταν σχεδόν καθημερινά.
Με λίγο καπνό πάνω στην πληγή όμως σταματούσε το αίμα.
Βάζανε στοίχημα πόσες αρμάθες θα κάνει ο καθένας.
Κι αφού τέλειωνε το αρμάθιασμα, κουβαλούσανε τις αρμάθες στη λιάστρα και τις απλώνανε μία-μία για να λιαστούν (ξεραθούν).
Αυτές τις διακοπές έκαναν το καλοκαίρι στα
χωρια τα παλιά χρόνια ο κόσμος , αναμνήσεις που δεν θα ξεχαστούν ποτέ από τη ζωή τους
COMMENTS