Οι απόκριες ήταν τα παλιότερα χρόνια μια βαθιά αλλαγή στη μονότονη χειμωνιάτικη καθημερινότητα στα χωριά. Αναφερόμαστε βασικά στο ξε...
Οι απόκριες ήταν τα παλιότερα χρόνια μια βαθιά αλλαγή στη μονότονη χειμωνιάτικη καθημερινότητα στα χωριά.
Αναφερόμαστε βασικά στο ξεφάντωμα που γινόταν με τις επισκέψεις, κυρίως τις βραδινές ώρες από σπίτι σε σπίτι των ντυμένων μασκαράδων (με γέλια, φωνές, τραγούδια), που συνεχιζόταν σε κάποιο βαθμό και την επομένη, την Καθαρά Δευτέρα, μετά κούλουμα στην εξοχή.
Φαίνεται όμως πως προτού να μπει μπροστά η νηστεία της Σαρακοστής έπρεπε οι νηστεύοντες να συμπληρώσουν των ευωχία τους, εκτός από τα κρεατικά της Κυριακής των Απόκρεω και με κάποιο γλυκό έδεσμα, διαφορετικό από τα συνηθισμένα.
Έτσι είχε καθιερωθεί για την ημέρα αυτή το κατιμάρι.
Θα σας μιλήσω για ένα αρκετά παλαιό έθιμο , που υπήρχε στα χωριά.
Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι.
Από μικρό παιδί θυμάμαι πάντα τη γιαγιά μου, που το τελευταίο Σαββατοκύριακο της αποκριάς έφτιαχνε ένα γλυκό, το γνωστό σε όλους “Κατμάρ”.
Το γλυκό αυτό είναι νηστίσιμο και το τρώνε τη Καθαρά Δευτέρα καθώς όλα τα υλικά από τα οποία παρασκευάζεται είναι νηστίσιμα.
Συγκεκριμένα, οι νοικοκυρές στις Απόκριες άνοιγαν φύλλα ζύμης λεπτά και το καθένα το άπλωναν στο ταψί, αφού το ζεμάτιζαν με λάδι ή βούτυρο.
Μετά το πασπάλιζαν με ζάχαρη και κανέλα και σκόρπιζαν επίσης κοπανισμένα ψιλά-ψιλά καρύδια και αμύγδαλα. Έπειτα μάζευαν σε σούρες το φύλλο στην άκρη του ταψιού.
Αυτό συνεχιζόταν και με άλλα φύλλα μέχρι να γεμίσει το ταψί.
Ύστερα έβαζαν το ταψί στο φούρνο και όταν ψηνόταν το κατιμάρι, είχαν έτοιμο σιρόπι με ζάχαρη και νερό που έριχναν από πάνω. Σκέπαζαν με τον πλαστήρα το ταψί για να μαλακώσει το γλυκό αυτό παρασκεύασμα και στο τέλος το έκοβαν σε φιλιά (κομμάτια) σχήματος ρόμβου.
Έτσι το αποκριάτικο τραπέζι στα σπίτια συμπληρωνόταν με το κατιμάρι, με το οποίο επίσης φίλευαν τους μασκαρεμένους επισκέπτες, που το έπαιρναν και το έτρωγαν ευπρόσδεκτα
Όταν κάποτε ρώτησα τη γιαγιά , από πότε χρονολογείται η παρασκευή αυτού του γλυκού, εκείνη μου απάντησε ΄΄εγώ έτσι το βρήκα΄΄.
Το έμαθα από τη μάνα μου και εκείνη από τη γιαγιά της και πάει λέγοντας”.
Οπότε οι ρίζες αυτού του γλυκού υποθέτω πως ξεκινούν ένα, ίσως και δύο αιώνες πριν.
COMMENTS